Veel van mijn cliënten hebben een trauma na het vreemdgaan van hun partner. Een trauma ontstaat door een schokkende gebeurtenis die je niet kunt verwerken. Het vreemdgaan van je partner blijft dan nare gevoelens oproepen, zoals angst, stress, pijn en boosheid. Voor je geestelijke gezondheid is het belangrijk dat je iets aan dit trauma doet.
Is het een trauma?
Iedereen heeft nare gevoelens na vreemdgaan van de partner. Veel cliënten vallen kilo’s af van de stress, slapen slecht, piekeren veel en zijn emotioneel. Dat is heel akelig, maar je hoeft je daarover geen zorgen te maken. Het is normaal, meestal gaat dit over. Als je echter de gevoelens niet kunt verwerken, bijvoorbeeld doordat je niet over het vreemdgaan praat of niet de steun krijgt die je nodig hebt, kan het een trauma worden. Het is een wond aan je innerlijk die niet heelt. Symptomen van een trauma zijn dat je steeds opnieuw nare beelden hebt, last hebt van concentratieproblemen, niet kunt ontspannen, slecht slaapt, somber of angstig bent. Misschien ga je ook situaties uit de weg. Het overspel blijft maar invloed hebben op je psyche en leven.
Enkelvoudig of meervoudig trauma na vreemdgaan partner
Als je partner één keer is vreemdgegaan dan kun je een enkelvoudig trauma oplopen. Gaat hij of zij steeds opnieuw vreemd, of verlaat hij je onverwacht, dan kan je een meervoudig trauma hebben. De impact is dan groter, de schok is moeilijker te verwerken en het heeft meer gevolgen. Het kan bijvoorbeeld je vertrouwen in jezelf of mensen in het algemeen schaden. Ik maak ook mee dat cliënten niet alleen een trauma hebben door het overspel van hun partner, maar dat oude trauma’s ook geactiveerd worden. Dan is er ook een meervoudig trauma.
Wat doen aan een trauma na vreemdgaan partner?
Het belangrijkste is dat je het serieus neemt. Dit gaat over jouw geestelijke welzijn. Als het maar niet beter gaat met je, kun je hulp zoeken. Proberen niet aan de gebeurtenis(sen) te denken werkt niet. Als je iemand in je omgeving hebt bij wie je je veilig voelt en die je kan steunen, neem die dan in vertrouwen. Je kunt vertellen over je klachten en wat er is gebeurd. Dat helpt vaak. Je kunt ook professionele hulp zoeken voor je trauma. Je kunt bij mij terecht, of een andere deskundige zoeken, eventueel via je huisarts.
Fases van traumaverwerking
Niemand is hetzelfde en geen enkel trauma en geestelijk proces is exact hetzelfde. We kunnen wel een aantal fasen onderscheiden in traumaverwerking. Hoe lang een fase duurt hangt van veel factoren af zoals de aard en duur van van het trauma, je kwetsbaarheid en situatie.
Fase 1 traumaverwerking: Stabilisatie
In deze fase is het belangrijk dat je zo stabiel mogelijk wordt, dat helpt bij het herstel. Als je depressief bent of een angststoornis hebt ontwikkeld, laat je dan eerst daarvoor behandelen. Je stopt in deze fase met vechten tegen je gevoelens, ze onderdrukken of verdoven en met oordelen over jezelf. Je begint met accepteren dat het nu is hoe het is. Dat betekent niet dat je je erbij neerlegt. Het is belangrijk dat je je gevoelens leert toelaten: de boosheid, angst, verdriet, onzekerheid. Het helpt om een dagboekje te beginnen waarin je noteert wat je voelt. Het toelaten, onderzoeken en benoemen van wat je voelt, helpt bij het reguleren van emoties.
Fase 2 traumaverwerking: Verwerking, rouwen
Als je genoeg stabiliteit en veiligheid hebt gevonden, gaan we een stap verder. We staan stil bij wat er is gebeurt. Belangrijk is ook om dit stapje voor stapje te doen, alsof je je teen steeds dieper in het badwater steekt. Jij bepaalt het tempo en je kunt steeds stoppen. Zo kun je veilig onder ogen zien wat er is gebeurt en de gevoelens verwerken door ze toe te laten, met veel steun en zelfcompassie. Ik hoor vaak van cliënten dat ze na deze gesprekken erg moe zijn, maar ook meer ontspannen. Langzaam klaart het op in je geest.
Fase 3: Integratie en herstel
In deze fase van rouwverwerking leer je jouw traumatische ervaring van bedrog door je partner een plek te geven in het dagelijks leven. Het is gebeurt, het doet nog zeer, roept misschien nog angst op, maar je leert ermee leven. Je maakt keuzes hoe je verder wilt, hoe je contact met je partner wilt en zorgt goed voor jezelf en richt je op wat voor jou belangrijk is.
