Beste Lisette,
Een week geleden ontdekte ik dat mijn man een affaire heeft. Sindsdien staat mijn leven op de kop. Ik slaap slecht, ben afgevallen en kan aan niets anders denken. Op mijn werk functioneer ik slecht en mijn kinderen merken dat mijn man en ik problemen hebben. Moet ik vertellen over het vreemdgaan aan familie en kinderen? En vertel ik het aan mijn manager en vrienden?
Hartelijke groet, R.
Beste R.,
Dit is een heftige situatie. Ik herken van cliënten het slechte slapen en eten, de stress, het piekeren, het dagelijks leven moeilijk aankunnen. Zelfzorg staat nu op de eerste plaats. Zeker als je kinderen hebt, is het belangrijk dat je het dagelijks leven zoveel mogelijk aankunt. En daarbij helpt steun en begrip van mensen om je heen.
Praten met je omgeving over het vreemdgaan van je man en de crisis waar je nu in zit, kan helpen. Aan de andere kant: privacy is een belangrijk aspect van jullie relatie. Je wilt beide niet dat alles wordt verteld. Dit is iets dat je dus met elkaar moet overleggen, waarbij beide zich redelijk moeten opstellen. Privacy en steun zijn beide belangrijk. De vragen zijn: wie kun je erover vertellen, en hoeveel kun je vertellen over wat er is gebeurd?
Wat is je motivatie om je omgeving te vertellen over het vreemdgaan van je man?
Als ik het zo lees, wil je je omgeving vooral uitleggen waarom het slecht met je gaat. Toch vraag ik je voor de zekerheid om goed na te denken over je motivatie. Ben je op zoek naar steun, hulp, of wil je wraak, medestanders voor een strijd, of hoop je zo de aandacht van je partner te trekken? Wees eerlijk over je bedoelingen en denk na over de mogelijke gevolgen. Probeer weloverwogen te beslissen wat je doet en niet impulsief mensen over het vreemdgaan te vertellen.
Als je anderen over het vreemdgaan vertelt
Wees je bewust dat je in deze situatie kwetsbaar bent. Dat maakt je gevoeliger voor de reacties van anderen, je kunt de mening van anderen belangrijker vinden dan normaal. Let dan ook goed op wie je over het vreemdgaan vertelt: zijn dit capabele mensen die steunen en meedenken? Of incapabele mensen die niet met jouw emoties om kunnen gaan, ongenuanceerd denken, niet goed luisteren, niet eerlijk feedback durven geven, en hun mening opdringen?
Wat is een effectieve reactie van je omgeving?
- Er is geen oordeel over jouw emoties en omgang met het overspel.
- Er wordt aandachtig naar je geluisterd en je wordt geholpen om te vertellen.
- Je krijgt feedback zonder oordeel en soms kritische of confronterende vragen.
- Mensen zijn beschikbaar voor je en verduren jouw stress en emoties.
- De mensen die je in vertrouwen neemt bewaken hun eigen grenzen in steun geven. Ze houden zelf ook de balans in geven en nemen in de gaten (die mag best een tijdje scheef zijn, maar moet op langere termijn weer goed komen).
Vertellen over vreemdgaan aan je manager/collega’s
Op de vraag of je op je werk moet vertellen over je relatieproblemen door vreemdgaan, is mijn advies om je manager in vertrouwen te nemen. Mits je een capabele reactie kunt verwachten, wat je eigenlijk wel mag verwachten van een manager. Je manager is verplicht om dit vertrouwelijk te behandelen. Het voordeel is dat je manager weet dat je het moeilijk hebt en daar rekening mee kan houden. Misschien kun je met je manager afspreken dat je tijdelijk wat minder gaat werken, of kan er wat werk van je bord. Daarnaast kan het fijn zijn een betrouwbare collega te vertellen wat er speelt. Veel managers zijn vaak in bespreking of op pad, een directe collega die je steunt kan fijn zijn.
Vertellen over het vreemdgaan aan kinderen
Voor kinderen is overspel een ingewikkeld onderwerp. Zoals je schrijft, merken ze wel dat het tussen jou en je man niet goed gaat. Mijn advies is om samen met je man te vertellen dat jullie relatieproblemen hebben en eraan werken. In woorden die passen bij hun leeftijd. Belangrijk is dat kinderen loyaal kunnen zijn aan beide ouders, dus dat de een niet oordelend praat over de andere ouder. Als ze vragen wat er is, kunnen jullie zeggen dat dit iets tussen jullie is. En dan vooral naar ze luisteren, naar hun zorgen, hun gevoelens. Hetzelfde geldt als ze al weten dat een van jullie is vreemdgegaan: vertellen dat dit iets is tussen jullie en praten over hun zorgen en gevoelens.
Vertellen over vreemdgaan aan familie
Mijn ervaring met cliënten is dat familie te betrokken kan zijn, zich met jullie relatieprobleem kan gaan bemoeien, wat de dynamiek nog lastiger maakt. Het hangt ook af van je familie en je band met hen. Ik heb ook cliënten die veel steun krijgen van ouders en broers/zussen. Probeer dit goed in te schatten. Hoe ze reageren hangt ook af van hoe jij er zelf over vertelt. Als jij je man alleen nog als dader ziet (hij valt samen met het vreemdgaan, je ziet niet meer dat hij ook goede kanten heeft) en jezelf als slachtoffer, dan kunnen zij dit overnemen. Je kunt ook expliciet vragen of ze alleen willen luisteren en niet oordelen of zich ermee bemoeien.
Vertellen over vreemdgaan aan vrienden
Vrienden staan vaak net iets verder af dan familie, maar ook zij kunnen geraakt worden door jouw problemen. Veel mensen willen automatisch gaan ‘redden’, partij kiezen, advies geven. Daar heb je niets aan, dus maak bewuste keuzes aan wie je het vertelt. Je kunt ze vragen gewoon te luisteren, vragen te stellen die jou helpen alles op een rij te krijgen, feedback geven, en je te steunen. Misschien word je verrast met verhalen over wat ze zelf hebben meegemaakt op dit gebied. Vreemdgaan komt meer voor dan je denkt. Ervaringen van anderen kunnen je ook helpen met deze moeilijke situatie om te gaan.
Als je samen verder gaat, wat wil je dan dat je omgeving weet?
Tot slot is het verstandig vooruit te kijken. Stel dat jij en je man hier goed doorheen komen en jullie leven samen voortzetten. Wat wil je dan dat je omgeving weet en wat niet? Wie wil je dat er vanaf weet en wie niet?
Het kan zijn dat jij en je man verschillend denken over praten met jullie omgeving over het overspel. Als jullie er niet uitkomen, kan relatietherapie helpen.
